«آدم معروف» نیست اما با معرفت است
از کنارِ کسی که بی تفاوت نبود، ما هم بی تفاوت عبور نکنیم

بعضی از اهالی رسانه اساسا صورت و عکس شان را هم که نگاه می کنی، یک رگه هایی از خجالت یا شاید حجب و آرامش در نگاه شان هست که آدم فکر می کند محافظه کار و محتاط هستند. علی مصلحی یکی از آنهاست اما برعکس اینکه همیشه احتیاط می کرد تا مبادا زبان اش مانند زبان آن دسته از روزنامه نگارانی که در رسانه های هوادار حاکمیت قلم می زنند تلخ و توهین کننده شود، هیچگاه برای خاطر منافع و امنیت شخصی اش ، محتاطانه زنذگی نکرد...

او را شاید بیشتر زمانی شناختم که هر بار سایت های راستی در توهین و تحقیر کسی مطلبی می نوشتند، با معرفت پا پیش می گذاشت و با دلیل و منطق مطلبی در وبلاگش می نوشت و بعد آرام تحلیل می کرد که راه ساختن جامعه از اینجا شروع می شود که رونامه نگاران و قلم به دستان اش دست از تخریب و توهین بردارند و به نقد بپردازند.

او بیشتر وقت ها رسانه های هوادار حاکمیت را رصد می کرد و در نقد آنها همیشه با فکت و لینک های متعدد، سعی می کرد خیلی با دقت و بدون تندروی مطلب بنویسد. با اینکه می دانست آنها کار خودشان را می کنند اما او هم کار خودش را می کرد و امیدش را از دست نمی داد و مثل برخی ها مدام نمی گفت حالا چه فایده که اعتراض کنیم...برای نفس اعتراض، اعتراض می کرد و سکوت را راه چاره نمی دانست.

برای نقد رسانه هایی که ذره ای اخلاق در سبک نوشتاری شان دیده نمی شد او با اخلاق می نوشت. نوشته هایش همیشه از نوعی شجاعت توام با آرامش سرشار بود. یعنی در اوج نا امنی در فضای داخلی ایران ساکت نشد و از جمله کسانی بود که همیشه اعتقاد و باورش را با زبانی نرم اما منتقدانه می نوشت.

حالا در خبرها خوانده ام خودش بی سر و صدا بازداشت شد . شاید برای آدم هایی که ناشناس تر برای آزادی، هزینه می دهند باید بیشتر احساس مسولیت کنیم.....در برابر کسی که هیچ گاه بی تفاوت نبود ما هم بی تفاوت نباشیم....