۱۳۹۱ تیر ۱۶, جمعه


یک خانواده در بند

این قصه را که گویم ، غم در هوا پراکند
یک خانه گشته پر درد، یک خانواده در بند

پدر کنون به تبعید ، از کودکی چه ها دید
مادر فتاده زندان ، درمانده هر دو فرزند

مادر بزرگ دانا ، از غم شده توانا
عمری که بوده در بند ، عمری بدون دلبند

این خانواده ما را ، همواره افتخار است
چون کوه استوار است ، چون قله دماوند

این قصه پر از غم ، از نرگس و تقی ها
آرد به دل امیدی ، آرد به لبها لبخند

این خانواده ما را ، دارد کلامی از پند
ما را کند هماهنگ ، آرد به اوج پیوند

در این هوای ترفند ، از مهر و غم پراکند
این قصه هست پر از پند ، یک خانواده دربند

ا.ه.ل.ایرانی (اهلی) اردیبهشت ۱۳۹۱

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر