۱۳۹۲ فروردین ۶, سه‌شنبه

تازیان پیش از از اسلام هنگام طواف (لبیک یا لات) (لبیک یا عزی) می گفتند و هر قومی بت خود را صدا می کرد. در صدر اسلام "اللهم" جای بت ها را گرفت و ان عبارت بدین شکل تعدیل شد: (لبیک اللهم لبیک)


اعراب گاهی لخت به طواف کعبه می پرداختند.حضرت محمد در صدر اسلام ان را منع کرد و پوشیدن لباس دوخته نشده را مقرر فرمود.

اعراب از خوردن گوشت قربانی اکراه داشت.حضرت محمد در صدر اسلام آن را مجاز ساخت.

مشهور است که مسلمانان پس از فتح مکه و بر انداختن بت های قریش از سعی بین صفا و مروه اکراه داشتند زیرا پیش از اسلام بر این دو کوه دو بت سنگی وجود داشت که حاجیان و زائران دوره جاهلیت سعی بین صفا و مروه را برای نزدیک شدن به انها و دست کشیدن و بوسیدن آنها کسب تبرک می کردند. ولی محمد در صدر اسلام نه تنها بین صفا و مروه را مجاز کرد بلکه در (سوره بقره. آیه 158) ان را از شعائر الله قرار داد.

علی امام اول شیعیان / نهج البلاغه

خطبه 1 - پاراگراف آخر
الله حج بیت الحرام را بر شما واجب گردانید و آن را قبله ی مردم قرار داد. و حج گزاران همانند چهارپایان تشنه که به سوی آبشخور می روند به آن وارد می شوند!!

حج نزد مردمی که نامشان را نمیبرم چیزی جز ماندگاری از بتها و نهادهای بت پرستی نیست.
ابو العلا معری

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر